Zo gezegd zo gedaan ik maakte een afspraak met Hans op een avond en ik voelde bij Hans en ik herstelde zijn computer en we raakten over van alles en nog wat aan de praat. En ik voelde mij bij Hans mij wel op mijn gemak. Dus spraken we weer eens een keer af en zo kwam het dat ik steeds vaker bij Hans over de vloer kwam.
Want thuis ging het niet meer ik had ruzie met mijn biologische vader en mijn biologische moeder die hield alles bij mekaar en ze nam het heel vaak op voor mij. Wat tot resultaat met zich mee bracht dat mijn ouders onderling ook steeds ruzie hadden. En mijn moeder kreeg het verwijt dat ze het steeds opnam voor de satan in huis en dat bleek ik te zijn.
Want mijn vader vergeleek mij met de satan himself want ik had hele erge woede aanvallen en ik was al naar elke instantie geweest die er was maar nergens konden ze mij helpen. En wat ook niet erg mee hielp was dat ze mij bij Caparis ook steeds meer moesten hebben.
Met dingen waar ik niet eens wat aan kon doen want men sprak over mij erg negatief en ze deden verhalen rondgaan over dingen die ik niet eens had gezegd en zo kwamen er collega’s van mij waar ik het eerst goed mee kon vinden in opstand tegen mij en ze noemde mij dan ook een bedrieger.
En wat ook niet mee hielp was het gedrag van sommige bazen van mij want je had een afdeling baas met chefs en die gedroegen zich nogal seksistisch richting de dames op de afdeling door hun in hum boezem te knijpen en ik begon me dus op mijn oude afdeling fotolijsten niet meer thuis te voelen.
Dus ging ik de ziekte wet steeds vaker in dus had Caparis groot gelijk dat ze wilden weten wat de rede was en ze vroegen mij dus wat er was dus ik mijn verhaal gedaan maar ze namen mij dus helemaal niet serieus en zo kwam het dat ik me begon af te zetten tegen Caparis en mijn vader begreep dat niet want ik moest blij zijn dat ik werk had zijn hij.
Maar mijn vader gaf ook niet het goeie voorbeeld want hij werkte bij Philips Drachten en daar was ooit ook wat voor gevallen waardoor mij vader ook negatief over Philips sprak en ook in het bijzijn van mij.
En zo kwam het dus dat ik een uitvlucht had gevonden om regelmatig Hans te bezoeken maar Hans was ook niet op zijn achterhoofd gevallen want hij voelde en zag aan mij dat ik ergens mee zat en zo doende heb ik Hans alles verteld wat mij dwars zat en Hans vertelde mij over zijn zus en zwager (Jack en Hedy).
Dus raakte ik met Hans in hele fijne diepgaande gesprekken want ik kreeg in Hans het gevoel van vertrouwen en dat er wel iemand was die in mij geloofde weer terug. En Hans vroeg zal ik eens met Hedy over jou praten want zou je het erg vinden om te verhuizen buiten Drachten en vindt je kinderen leuk.
Nou op alle vragen heb ik volmondig ja beantwoord, en zo kwam ik na een paar weken na dat gesprek in aanraking met Jack en Hedy en ze wilde mij maar al te graag helpen.
En een paar maanden later ben ik wat versneld in het Phazezhuys gekomen want het ging toen helemaal niet meer thuis en mijn vader had tegen Jack en Hedy gezegd jullie mogen van mij proberen Frans te verander maar dat zal jullie niet gaan lukken want het is geen enkele instantie gelukt dus dan moeten jullie van goeden huize komen als het jullie wel zal gaan lukken.
Dus ging ik naar het Phazezhuys waar ik ook tot geloof ben gekomen en ik ben dus daar bekeerd en ik heb mij ook laten dopen en ik begreep toen waar die hulp van Hans vandaan kwam want ik ben naar mijn opa genoemd en toe mijn opa was overleden. Had opa een wens en dat was dat de echte Frans achter de lijkauto zou gaan lopen als eerste en dat de mensen er dan op een bepaalde volgorde achteraan zouden gaan lopen.
En toen heb ik dus iets gedaan wat ik tot dusver nog nooit eerder had gedaan en dat was bidden. Want ik dacht wat kan het mij nu nog schelen, dus ik zei”lieve God als u echt bestaat zou u mij dan willen helpen want ik zie het niet meer zitten”.
Maar er gebeurde niks en zo gingen de weken de maanden en zelfs jaren voorbij tot die ene dag bij Caparis dat ik Hans ontmoete. Want ik kwam er dus achter dat Jack en Hedy heel erg in god geloven en dus naar zijn woord de “de Bijbel” handelen. En daar komt hun levens motto ook vandaan die van grote belang is in het Phazezhuys.
En dat is “onvoorwaardelijke liefde”
Maar natuurlijk heb ik ook een heleboel woede aanvallen gehad en die werden van kwaad tot erger werden want ik heb meerdere malen dingen van Jack en Hedy kapot gemaakt door woede aanvallen zelfs een keer een heel vooraam van hun huis. En ik heb ook al eens een keer één van hun honden willen laten stikken door het hoofd tussen de deur en het kozijn te drukken om even een beeld van de aard van mijn aanvallen te geven die ik had.
En zo kwam het dat ik op een dag de genade klap wat mijn woede aanvallen en dat is dat ik een kind dat steeds zat te zeuren en niet wilde luisteren dat ik daar zo de buik van vol kreeg. Dat ik pakte en met een grote smak een paar op de grond liet stuiteren en mijn pleegbroer “Frits” die dat zag waar ik hem nu dankbaar voor ben toen niet maar nu wel die schreeuwde tegen mij “laat dat klootzak!!!!!”
En daar kreeg ik weer een paar aanvallen op ik gooide de nieuwe laptop stuk die het Phazezhuys toen had gekocht ik geloof voor een algemeen internet computer en tot slot bekraste ik ook nog de Mercedes van Jack en Hedy met haken kruizen.
Maar wat ik niet wist is dat mijn ouders waren gebeld en op de hoogte waren gesteld en zo kwam het dat ik werd opgehaald en ik kreeg toen mee dat ik vanaf toen niet meer welkom was in het Phazezhuys. Maar mijn ouders te kennen gegeven dat ik eigenlijk ook niet welkom bij hun was ik mocht tijdelijk wel mee maar er moest wel een oplossing worden gezocht en mijn vader zei en als dat in een gesloten inrichting is dan moet dat maar ik had het liever anders gezien.
Dus ging ik met mijn ouders mee maar ik had inmiddels wel een paar keer bij een Psychiater geweest en die had mij naar speciale therapie gestuurd om mijn woede aanvallen in de leren te houden. Maar tot dusver hielp dat niet. Want die therapie beviel mij niet ik had daar niks mee om een ander zijn problemen steeds wekelijks aan te moeten horen.
En zo gingen er een aantal maanden voorbij ik was weer tot rust gekomen en ik had toen iets opgestart waar nu nog wat aan heb en dat is sleutelen aan computers en ik kwam toen via mijn begeleider van therapie in contact met een kringloop winkel in geloof ik Gorredijk. En daar ging ik toen naartoe voor een aantal oude computers om daar mee te beginnen te sleutelen en zo kwam ik daar in contact met een man ik weet zijn naam jammer genoeg niet meer want dat was zo’n aardige man.
Want die bood mij aan om eens een keer samen met hem een dag naar Heerenveen om daar naar een school te gaan om daar te leren voor computer monteur. Wat mij erg aansprak toen en nu nog hoor. Want ik kwam er achter doordat ik met die oude computers bezig was begon ik rustig te worden en ik begon toen al te veranderen.
En toen ik zo rustig was kreeg ik vanuit het niets een leuk aanbod van die meneer van de kringloop want hij bood mij een studie met stage aan wat uiteindelijk zou uitpakken richting een baan aan. En dat stond mij dus erg aan want dit gevoel had ik in geen jaren meer gehad zelfs in het Phazezhuys niet.
En ik denk nu dat daarin ook leiding van God zit want nu net dat ik dat aanbod kreeg ging de telefoon en dat was geloof ik Hedy met het volgende ik was weer welkom in het Phazezhuys maar er zou wel wat gaan veranderen want ze hadden een huis gehuurd in Sneek in de Napjusstraat. En daar zou ik dan gaan wonen met Frits en Sytze. Nou ik sprong een gat in de lucht van blijdschap.
Want dit was wel het laatste wat ik had verwacht en als je het over onvoorwaardelijke liefde hebt dat vindt ik dit een heel mooi en goed voorbeeld van wat er met onvoorwaardelijke liefde bedoeld wordt. En dit is niet nieuw want dit staat gewoon in de Bijbel dat je de mensen die je veel pijn hebben gedaan dat je die moet vergeven, en dus hadden de mensen in het Phazezhuys mij en mijn zonden vergeven.
Maar er was wel een eis en dat was dat ik mijn best zou doen om te veranderen en vanaf dat moment aan mijn woede uitbarstingen zou gaan werken en proberen die onder controle te krijgen. En ik heb natuurlijk gezegd natuurlijk daar wil ik zelf ook aan werken. Want er is wat ik heel graag zou willen en dat is een meisje een vrouwtje in mijn leven waar ik een toekomst mee kan opbouwen.
Maar als ik steeds van die rare woede aanvallen heb dan wil ik geen vrouwtje want ik hou wel zoveel van vrouwen dat ik dit geen vrouw aan wil doen en als er ooit kinderen zouden komen dan wil ik al helemaal niet dat de kinderen hun vader zo mee moeten maken. Dus het was voor mij dan ook geen probleem om mij geen 100 procent maar 200 procent in te zetten om te veranderen.
En ik ben samen met Jack later in gesprek gegaan op mijn therapie dat er ook andere mogelijkheden waren want ik vond deze vorm niet mooi en zo kreeg ik uiteindelijk muziek therapie waar ik heel erg veel aan heb gehad want Gert de Vos zei eens iets tegen mij waar ik nu nog veel aan heb want je kunt deze zin op bijna alles in het leven toe passen.
En dat is “als je 20 verschillende noten speelt en je speelt er 18 van de 20 noten goed is het dan slecht of is het dan goed” En mijn antwoord was “dan is het nog steeds goed” en Gert antwoordde toen “goedzo”.
En ik had nog niet verteld dat ik Jack en Hedy eigenlijk Pap en Mam noem want zo zie ik ze ook ik zie ze als mijn pleegouders hun hebben mij een aanvullende aanvulling gegeven want zo zie ik dat ik zal niet zeggen dat mijn eigen biologische ouder steken hebben laten vallen nee ze hebben mij gevormd en Mam en Pap hebben mij een aanvulling gegeven op mijn vorming hoe ik nu ben.
En door die vorming heb ik mogen leren om zelfstandig te mogen wonen wel onder begeleiding. En ik heb sinds vorig jaar een scooter waar ik zelfstandig mee naar Drachten rijd om daar mijn ouders te bezoeken want het is met mijn vader en mij helemaal goed gekomen en dat had ik niet voor mekaar gekregen als ik niet de keuze gemaakt zou hebben “ik wil veranderen”
Maar je zult zelf die knop om moeten zetten want iemand anders kan die knop niet voor je om zetten. En door die verandering heb ik sinds september 2013 een vrijwilligers baantje bij het nationaal spoorweg museum hier in Sneek en sinds 1 november ben ik de trotse eigenaar van een mooie eens flat ook in Sneek en dat had ik allemaal niet gehad als ik niet die knop om had gezet.
En dit allemaal heb ik aan Pap en Mam (Jack en Hedy) te danken ze zullen wel zeggen het is God maar God heeft door deze twee mensen mij wel begeleid en gevormd zo zoals ik nu geworden ben. Want als ze toen na die grote woede aanval mij niet weer toe hadden gelaten in het Phazezhuys dan was het heel anders met mij gelopen en dan had ik er nu niet zo goed bij gezeten.
Want ik kan nu meer hebben dan toen en daar heb ik een laatste voorbeeld voor ik heb dus een scooter een prachtig ding maar de scooter is nog geen 5 tot 6 weken geleden bij de maker geweest de garage zoals ik het voor het gemak noem wel nu ik bracht mijn scooter daar omdat die nogal een kabaal maakte en hij viel bij koud weer steeds uit zelf onder het rijden.
Dus dat was voor mij geen veilig gevoel, dus ik samen met Pap naar de garage nou hadden we een mooie afspraak gemaakt dachten we. Dus ik ben de scooter 5 dagen kwijt geweest want ze zaten toen net met een verhuizing van Nijland naar Sneek. Dus geen probleem, Welnu het probleem lawaai is er weer of is zelf nooit weg geweest maar was eerst nog wel te doen maar sinds een goeie week nou twee weken is het lawaai weer zo erg geworden dat ik de mobiele telefoon niet eens hoor afgaan en die heb ik op zijn hardst staan en dan kon ik hem normaal gesproken altijd horen en nu niet meer. En sinds gisteravond valt de scooter dus ook weer uit onder het rijden.
Dus ben ik voor het lawaai deze week terug gegaan naar de garage waar ik te horen kreeg dat het geld moet kosten om de scooter te maken zodat het lawaai over is en er bleek een boutje van de bevestiging van de uitlaat op de cilinder te zijn afgeknapt en nu blijkt dat ze daar bij de beurten die ze scooters geven niet op letten. Nou vindt ik dat dat er wel bij zou moeten horen.
Vroeger zou ik hier een woede aanval gehad hebben en had ik de scooter kort en klein geslagen. Maar ik heb mogen leren en ervaren dat dat niet de juiste manier is. Want het kost nu al geld dus laat staan als je de boel kort en klein geslagen hebt want dan kost het alleen maar meer geld.
En ik ben Hans heel erg dankbaar voor wat hij jaren terug voor mij heeft gedaan en ik zie hem dan ook als familie en ik zie dus Mam en Pap ook als familie en het leuke is dat mijn ouders zelfs nu Jack en Hedy als een soort familie zijn gaan zien. En de verhouding tussen mij en mijn biologische ouders is nu zo goed dat ze mij helpen om mijn flat helemaal op te knappen en ze komen dus iedere dag uit Drachten om mij te helpen en dat al 11 weken lang en het einde is ook nog niet in zicht.
Vroeger zou mijn vader dit niet hebben gedaan, want hij kon mij wel schieten.
Geef een reactie